Destinasyon Rehberi

Efes (Hitit Apasa; Antik Yunanca Ἔφεσος; Türkçe Efes) antik Anadolu'nun bir şehriydi. Klasik Yunanistan olarak bilinen dönemde, Küçük Menderes Nehri'nin Ege Denizi'ne döküldüğü İyonya'da bulunuyordu. İyon Birliği'ne aitti. Efes, İncil'in Vahiy Kitabı'nda ele alınan Asya'nın yedi kilisesinden birine ev sahipliği yapıyordu ve Yuhanna İncili burada yazılmış olabilir. Ayrıca büyük bir gladyatör mezarlığının da bulunduğu yerdir. Şehir, Artemis Tapınağı (MÖ 550 civarında tamamlandı) ile ünlüydü ve her ikisi de 263'te Gotlar tarafından yıkıldı. İmparator Konstantin şehrin büyük bir kısmını yeniden inşa etti ve yeni bir hamam inşa etti. Şehir, 614'teki bir depremle tekrar kısmen yıkıldı. Şehrin ticari bir merkez olarak önemi, limanın nehirden gelen silt ile yavaş yavaş dolması nedeniyle azaldı. Bugünkü arkeolojik alan, Türkiye'nin İzmir ilinin Selçuk ilçesinin 3 kilometre güneyinde yer almaktadır. Efes harabeleri, kısmen Adnan Menderes Havaalanı'ndan ve Kuşadası limanından kolay erişilebilir olması nedeniyle, uluslararası ve yerel turistlerin gözdesi bir cazibe merkezidir.

Meryem Ana Evi (Türkçe: Meryemana veya Meryem Ana Evi, "Meryem Ana Evi"), günümüz Türkiye'sinde (Selçuk'a 7 km uzaklıkta) Efes yakınlarındaki Koressos Dağı'nda (Türkçe: Bülbüldağı, "Bülbül Dağı") bulunan bir Hristiyan ve Müslüman tapınağıdır. Birçok Hristiyan ve Müslüman, İsa'nın annesi Meryem'in Aziz John tarafından bu taş eve götürüldüğüne ve Katoliklere göre Cennete Yükselişine veya Ortodokslara göre Dormition'a kadar orada yaşadığına inanmaktadır.

Efes'in Yedi Uyuyanlar şehri olduğuna inanılır. Katolikler ve Müslümanlar tarafından aziz olarak kabul edilen Yedi Uyuyanlar'ın hikayesi, Tanrı'ya olan inançları nedeniyle zulüm gördüklerini ve yüzyıllar boyunca Efes yakınlarındaki bir mağarada uyuduklarını anlatır. Roma Şehitlik Kitabı, Efes'in Yedi Uyuyanları'ndan 27 Temmuz tarihi altında şu şekilde bahseder: Şehit olduktan sonra huzur içinde yattığı ve diriliş gününü beklediği anlatılan Efes'in Yedi Kutsal Uyuyan'ının anılması. Bizans Takvimi, onları 4 Ağustos ve 22 Ekim'de düzenlenen şölenlerle anar. Bazı Müslümanlar da onları aziz olarak görür. Onlarla ilgili bir efsane, yedi gencin bir mağarada uyuyakaldığını ve uzun bir zaman geçtikten sonra uyandığını anlatır. Hikayenin temel taslağı Gregory of Tours (d. 538 - ö. 594) ve Paul the Deacons (d. 720 - ö. 799) Lombardların Tarihi'nde yer alır. Hikayenin en bilinen versiyonu Jacobus de Voragines'in Altın Efsanesi'nde yer alır. Hikayeleri ayrıca Kuran'da (Sure 18, ayet 9-26) [1] yer alır ve yedili arasında bir köpek de bulunur. Hikayenin ana hatları, Roma imparatoru Decius'un zulmü sırasında, yaklaşık 250'de, yedi gencin Hristiyanlıkla suçlanmasıdır. İnançlarından vazgeçmeleri için kendilerine bir süre verilir. Bunun yerine dünyevi mallarını fakirlere verirler ve dua etmek için bir dağa çekilirler ve orada uykuya dalarlar. İmparator, putperestliğe karşı tutumlarının düzelmediğini görünce mağaranın ağzının kapatılmasını emretti. Onlarca yıl geçti. Daha sonraki bir zamanda —genellikle Theodosius'un (379 - 395) saltanatı sırasında— toprak sahibi mağaranın mühürlü ağzını açıp onu bir sığır ağılı olarak kullanmaya karar verdi. Ağzını açtığında içeride uyuyanları buldu. Uyandıklarında sadece bir gün uyuduklarını hayal ettiler. İçlerinden biri Efes'e geri döndü. Üzerinde haçlar olan binalar bulduğunda şaşkına döndü; kasaba halkı Decius'un saltanatından kalma eski paraları harcamaya çalışan bir adam bulduğunda şaşkına döndü. Piskopos uyuyanlarla görüşmek üzere çağrıldı; ona mucizevi hikayelerini anlattılar ve Tanrı'ya şükrederek öldüler.

Artemis Tapınağı, Türkiye'de modern liman kenti İzmir'in yaklaşık 50 km güneyinde, antik Efes kentinin yakınında yer alıyordu. Günümüzde bu alan, modern Selçuk kasabasının kenarında yer almaktadır. Artemis Tapınağı (Yunanca: Ἀρτεμίσιον Artemision, Latince: Artemisium), daha az kesin olarak Diana Tapınağı olarak da bilinir, Artemis'e adanmış bir tapınaktı ve en ünlü evresi MÖ 550 civarında Pers İmparatorluğu'nun Ahameniş hanedanlığı döneminde Efes'te (günümüz Türkiye'sinde) tamamlandı. Antik Dünyanın Yedi Harikası'ndan biri olan tapınaktan geriye hiçbir şey kalmadı. Artemis Tapınağı, bir kutsal alanın kanıtlarının Tunç Çağı'na kadar uzandığı yerindeki ilk tapınak değildi. Tapınak, Lidyalı Kroisos tarafından başlatılan 120 yıllık bir projeydi. Sidonlu Antipater, Yedi Harikanın listesini derlemiş ve şöyle anlatmıştır: Üzerinde arabalar için bir yol bulunan yüce Babil'in duvarını, Alpheus'un yanındaki Zeus heykelini, asma bahçeleri, Güneş'in devini, yüksek piramitlerin muazzam işçiliğini ve Mausolos'un geniş mezarını gördüm; ancak bulutlara yükselen Artemis evini gördüğümde, diğer harikalar parlaklıklarını yitirdi ve dedim ki, -İşte, Olimpos dışında Güneş hiçbir zaman bu kadar görkemli bir şeye bakmadı-.